Castlefest 2022

Wie mij een beetje kent, weet dat ik het liefst in de natuur rond struin, en geen liefhebber ben van drukke plekken. Voor Castlefest maak ik een uitzondering. Druk? Ja! Heel druk zelfs! Maar er hangt altijd zo'n leuke sfeer, gemoedelijk, iedereen is blij en vooral, heel veel bezoekers zijn prachtig aangekleed/verkleed, en vaak zijn de kostuums zelf gemaakt. Ik kan genieten van zoveel kleur en blijheid. Fotograferen met een camera zoals ik heb (met verwisselbare lenzen) mag overigens niet zo maar, je moet een fotopas aanvragen en ook aangeven waar je je foto's gaat publiceren. Ik laat jullie even meegenieten.

Damherten in de zomerzon

Damherten, in de Amsterdamse Waterleidingduinen lopen er (te) veel. Maar het blijft wel een mooi gezicht, en zo in de loop van de zomer vind ik de bokken eigenlijk op z'n mooist. De geweien meestal volgroeid en nog mooi behaard, en als de avondzon er op schijnt zijn ze prachtig van kleur en tekening. Hoogste tijd dus om een avondje met de camera op zoek te gaan naar een paar fotomodellen. Ik koos deze keer ingang De Zilk en liep met een omwegje langs het Paardenkerkhof richting paal 13 en Haasveld. Succes op deze route is verzekerd, dit is echt één van de mannenhoeken van de Waterleidingduinen.

Zomer en herfst tegelijk.

Maar eerst viel mijn oog even op deze deels nog frisgroen, en deels al helemaal bruine Adelaarsvarens. Het avondlicht viel mooi tussen de bomen door en ik moest hier gewoon even een foto maken. Het was nog wel een uitdaging, met een 100-400mm lens op de camera, maar over dit plaatje was ik wel tevreden.

Tegenover het zweefvliegveld is nog een groot veld met Adelaarsvarens. Tussen de varens liepen veel Damherten te eten. Een grappig gezicht, soms zag je alleen de puntjes van de geweien, dan weer keken ze allemaal tegelijk even op.

Druk met eten.

Groot en wat kleiner, licht en donker.

Om een portretje te schieten moest je veel geduld hebben.

Maar uiteindelijk keek ook deze knapperd even in de lens.

Via routepaaltje 13 ging de wandeling verder richting Haasveld. Dit stuk duin is wat meer open, en hier loopt echt een grote groep Damherten, en over het algemeen allemaal bokken. Een mooi gezicht. De zon zakte inmiddels al wat lager, en gaf dit stuk duin nog net even mooi licht mee.

Dit Damhert bleef me rustig aanstaren, foto genomen met tegenlicht.

Vier op een rij, het had leuk geweest als de middelste ook even had omgedraaid.

Even kijken? Of toch maar niet?

En na het maken van deze foto's wordt het tijd om richting uitgang te gaan. Het was een mooie avond.

Zwitserland 50 jaar later

In juni ben ik met mijn ouders en mijn zus naar Zwitserland geweest. Het was een heerlijke vakantie waarin we veel herinneringen aan eerdere vakanties hebben opgehaald. Wil je al onze avonturen lezen, klik dan op de link naar onze reisblog.

Tijdens de vakantie heb ik natuurlijk wel veel leuke "kiekjes" gemaakt, maar ben niet veel aan echt fotograferen toegekomen. Een paar foto's wil ik jullie toch niet onthouden:

Wondklaver

Beemdooievaarsbek

Dagkoekoeksbloem

Bij de foto van de Wondklaver heb ik de lens tegen de bloemen op de voorgrond aangelegd, waardoor je mooie zachtgele effecten krijgt in de foto. De andere twee bloemen stonden in een schaduwrijke bosrand, en hierbij heb ik gebruik gemaakt van het licht in de achtergrond. Heerlijk om even zo na te denken over fotografie.

Apollovlinder

Met de foto van de Apollovlinder ben ik heel blij, had er nog nooit ééntje gezien. Echt stil zitten deed hij zo midden op de dag natuurlijk niet, maar in een kort momentje van rust kon ik hem vastleggen.

Kleine IJsvogelvlinder

Kleine IJsvogelvlinder

Kleine IJsvogelvlinder

En de fraaie Kleine IJsvogelvlinder was wel een heel mooi kadootje. Op de laatste wandeldag zagen we er een paar. Zoals je kunt verwachten, bleven ook zij niet heel lang stil zitten, maar soms moet je een beetje geluk hebben.

Het was een mooie en gezellige reis zo met mijn familie. In oktober mag ik nog een keer naar het mooie Zwitserland, en dan staat fotografie weer met hele dikke hoofdletters bovenaan op mijn programma. 

Nieuwe blog

Hoi allemaal, en welkom op mijn blog in een nieuw jasje. Met ingang 1 januari 2023 gaat mijn website offline. Deze heeft voor mij geen toegevoegde waarde meer, aangezien ik besloten heb voorlopig mijn vrije tijd in de natuur weer alleen door te brengen, en niet langer struinrondjes etc. ga organiseren. 

Maar ik wil mijn trouwe volgers uiteraard niet helemaal zonder verhaaltjes en foto's achter laten, dus vandaar dat ik een nieuwe blog heb opgezet. Ik hoop dat velen van jullie met plezier zullen lezen en kijken naar wat ik onderweg in de natuur (en heel soms niet in de natuur) allemaal beleef.

Een blog zonder foto's is natuurlijk maar saai. Onderstaand een paar foto's die ik eind januari 2022 heb gemaakt in de Ardennen.

La Hoëgne

La Hoëgne