Damherten in de zomerzon

Damherten, in de Amsterdamse Waterleidingduinen lopen er (te) veel. Maar het blijft wel een mooi gezicht, en zo in de loop van de zomer vind ik de bokken eigenlijk op z'n mooist. De geweien meestal volgroeid en nog mooi behaard, en als de avondzon er op schijnt zijn ze prachtig van kleur en tekening. Hoogste tijd dus om een avondje met de camera op zoek te gaan naar een paar fotomodellen. Ik koos deze keer ingang De Zilk en liep met een omwegje langs het Paardenkerkhof richting paal 13 en Haasveld. Succes op deze route is verzekerd, dit is echt één van de mannenhoeken van de Waterleidingduinen.

Zomer en herfst tegelijk.

Maar eerst viel mijn oog even op deze deels nog frisgroen, en deels al helemaal bruine Adelaarsvarens. Het avondlicht viel mooi tussen de bomen door en ik moest hier gewoon even een foto maken. Het was nog wel een uitdaging, met een 100-400mm lens op de camera, maar over dit plaatje was ik wel tevreden.

Tegenover het zweefvliegveld is nog een groot veld met Adelaarsvarens. Tussen de varens liepen veel Damherten te eten. Een grappig gezicht, soms zag je alleen de puntjes van de geweien, dan weer keken ze allemaal tegelijk even op.

Druk met eten.

Groot en wat kleiner, licht en donker.

Om een portretje te schieten moest je veel geduld hebben.

Maar uiteindelijk keek ook deze knapperd even in de lens.

Via routepaaltje 13 ging de wandeling verder richting Haasveld. Dit stuk duin is wat meer open, en hier loopt echt een grote groep Damherten, en over het algemeen allemaal bokken. Een mooi gezicht. De zon zakte inmiddels al wat lager, en gaf dit stuk duin nog net even mooi licht mee.

Dit Damhert bleef me rustig aanstaren, foto genomen met tegenlicht.

Vier op een rij, het had leuk geweest als de middelste ook even had omgedraaid.

Even kijken? Of toch maar niet?

En na het maken van deze foto's wordt het tijd om richting uitgang te gaan. Het was een mooie avond.