Over mij

In deze blog schrijf ik voornamelijk over mijn wandelingen in de natuur en deel ik wat foto's met jullie. Liefde voor de natuur en fotografie is me met de paplepel ingegoten, als kind al struinde ik graag rond tussen bloemetjes en vlindertjes. Daarbij ben ik gek op bergachtige en ruige landschappen. Mijn ouders filmden en fotografeerden ook, en ik had dan ook al jong een eigen camera'tje. Af en toe plaats ik wat foto's van momentjes buiten de natuur, maar waarvan ik denk dat ze leuk/mooi zijn om met jullie te delen. Mijn foto's maak ik met een SonyA7III en diverse lenzen van Sony. Macrofotografie en landschapsfotografie zijn mijn grote uitdagingen. Sinds maart 2023 heb ik ook nog een zgn. bridge-camera, de Sony RX10 mark 4.

21-07-2023

Tussenstop

En het is ALWEER een tijd geleden dat ik iets gepost heb. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het mij teveel tijd kost om deze blog ook nog bij te houden. Mijn foto's zijn te volgen op Instagram, Facebook en Twitter, overal onder de naam MIEPSAN'S MOMENTS.

Deze blog blijft voorlopig wel bestaan, maar er zullen even geen nieuwe posts geplaatst worden. 


 

08-05-2023

Blauw en roze

Het is er weer tijd voor, voor de Boshyacintjes. Misschien een lekker afgezaagd onderwerp, maar ik had er wel weer zin in.  En zo besloot ik voor één keer mijn hardlooprondje op donderdagochtend over te slaan en stapte in de auto om op zoek te gaan naar blauw.



En zoals jullie zien, ik heb ze gevonden. In dit natuurgebiedje staan ze niet alleen in het blauw, maar er zitten ook roze bloemen tussen. En tsja, waar ga je beginnen, in deze zee van bloemetjes moet je maar net jouw fotomodelletje zien te vinden.




 
Languit liggend over het pad probeer ik een aardig beeld in mijn zoeker te krijgen. Los van de eerste foto's, levert het me ook een paar leuke gesprekjes op met andere wandelaars en fotografen. Maar over de foto's ben ik nog niet tevreden. Ik heb mijn macrolenzen duidelijk veel te lang in mijn tas laten zitten. 

Ik neem even pauze. Er staat een bankje in de zon, tijd voor koffie en een broodje. Ondertussen laat ik mijn oog nog eens over alle bloemetjes gaan. De meeste Boshyacintjes zijn blauw maar in dit stukje bos staan er behoorlijk wat roze exemplaren tussen. Ik zie er een paar, die ook nog een beetje tegen een klein heuveltje groeien. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.






Om één of andere reden lukt het met de roze bloemetjes vandaag een stuk beter. Mede omdat ik mijn macrolens wissel voor een Helios 44-2, beginnen het eindelijk een beetje de schilderachtige plaatjes te worden die ik in mijn hoofd heb.

Uiteindelijk ga ik tevreden naar huis.

De volgende ochtend ga ik met een vriendin op zoek naar het Oranjetipje en andere fladderaars. We zitten al vroeg op de fiets, het is heerlijk weer, maar .... er fladdert gewoon helemaal niets. Wat we wel zien zijn Boshyacintjes. We besluiten daar maar een poosje tijd aan te besteden.




Vandaag lukt het wat beter met de blauwe bloemetjes. Zelfs een helemaal niet scherpe foto heeft wel iets. 

Na een tijdje begint het te waaien en betrekt de lucht. We lopen naar onze fietsen, hebben ze zelfs al van het slot, en opeens, zien we toch een Oranjetipje fladderen. Hij gaat op een pluizige bloem zitten en doet z'n vleugeltjes dicht. Wij halen de camera's weer uit de tas en gaan in het gras liggen wachten tot het moment dat de vleugeltjes weer open gaan.



Maar helaas, ons wachten wordt niet beloond. Misschien vanwege de naderende bui, maar het Oranjetipje blijft roerloos zitten. Uiteindelijk gaan we maar naar huis. Dit is het voor vandaag.

26-04-2023

Lente met een blauw tintje

In maart ben ik met een fotomaatje een dagje naar het oosten van het land gereden. We waren beide al langer op zoek naar een goede plek om de "Blauwe" Heikikker te fotograferen. En eindelijk, we hebben zo'n plek gevonden en ons heerlijk vermaakt.

Even een actiefoto, dank aan Marry voor de foto.

Na een lange periode van kou waren de Heikikkers pas net tevoorschijn gekomen en nog niet op hun "allerblauwst". Maar ze genoten van de zon, die deze dag eens lekker warm scheen. Fijn voor de kikkers, en iets lastiger voor ons, tegen de zon in fotograferen was wel een beetje een uitdaging. De andere uitdaging waren de vele sprietjes in het water, het was soms wel mikken tussen alle obstakels door. Maar uiteindelijk waren we tevreden met de foto's.



Op bovenstaande foto's is mooi te zien hoeveel sprieten er in het water groeien. Het tegenlicht geeft wel mooie lichtbubbels in de foto's.

Deze twee proberen wat privacy te zoeken, maar helaas, toch betrapt.

Foto was al wat overbelicht, in de nabewerking een soort van high-key foto van gemaakt.

En deze probeert zich te verstoppen onder een omgevallen rietstengel.

Kijk 'm shinen in z'n sprookjesachtige omgeving.


En met dit portret wil ik de serie van de Heikikkers afsluiten.

De Blauwborst staat voor mij ook voor lente. Wat een mooi vogeltje vind ik dat. En zijn zang, die mag er ook zijn. In de Nieuwe Driemanspolder was een aantal Blauwborsten gespot, en op een mooie zonnige dag ben ik daar even heen gereden. Ze vinden was niet zo moeilijk, al vlak bij een parkeerplaats zag ik een paar andere fotografen staan. En het duurde niet lang of de eerste Blauwborst kwam wat omhoog uit het riet, om vervolgens in een topje te gaan zitten poseren, en zijn heerlijke voorjaarslied te zingen. Geniet maar mee van de foto's.





En opeens was 'ie er klaar mee en liet zich razendsnel tussen het riet zakken. Maar ik had nog net dit lucky shot, waar ik heel blij mee ben.

01-04-2023

Waterleidingduinen winter 2023

De afgelopen maanden ben ik natuurlijk wel een paar keer in de Waterleidingduinen geweest. In de winter zijn er veel zgn. wintergasten, vogels die hier in de wintermaanden verblijven. Ik had graag een mooie serie foto's willen laten zien, maar ..... mij gebeurde iets waarvan je hoopt dat het nooit gebeurt. Ik heb in een vlaag van haast en onzorgvuldigheid een deel van mijn foto's gewist. Jullie zullen begrijpen dat ik daar behoorlijk van baal. Dus hieronder slechts een korte serie foto's die ik nog wel heb bewaard.
Laat ik beginnen met een mooi sfeerplaatje, twee knobbelzwanen op een mistige ochtend.

Een vogel die hoog op mijn wensenlijstje stond, de Klapekster. Na lang zoeken en met een beetje hulp gevonden en deze foto kunnen maken.

IJsvogeltjes, ze waren talrijk de afgelopen wintermaanden.

Het prachtige mannetje Krooneend.

Deze Blauwe Reiger had een stevig ontbijt gevangen. Het duurde even voordat hij de vis naar binnen wist te slikken.



En het mannetje Grote Zaagbek.




En wat zouden deWaterleidingduinen zijn zonder Damherten. Er zijn er veel, ik heb er door de jaren heen al veel foto's van gemaakt, maar ze blijven prachtig.

Tot zover dus mijn blog over de wintermaanden in de Waterleidingduinen. Inmiddels heb ik al van mijn foto's weer back-up's gemaakt. Binnenkort meer blogjes, met o.a. de (blauwe) Heikikker. 

06-01-2023

Heel even winter

Een blogje met de 12 mooisten van 2022, dat is me niet gelukt. Ik ben al blij dat ik weer een beetje in het ritme van het bloggen zit. Inmiddels wordt mijn blog al weer wat meer bekeken, dus dat motiveert wel om te proberen regelmatig iets te posten.

Later we even terug gaan naar december 2022. Na weken van zacht weer, nattigheid, grijze luchten, kortom niets wat ook maar in de verte op winter leek, was het dan toch een paar dagen wat winters. Lichte vorst, rijp, en uiteindelijk spek- en spekglad in het weekeinde. 

Normaal gesproken heb ik op donderdag altijd van alles te doen, maar ik besloot om lekker de boel de boel te laten. Met een broodje en een thermosfles koffie mee in mijn fototas wandelde ik om 09:00 uur de duinen in. Ik moest wel naast de verharde paden lopen om niet uit te glijden, maar wat was het genieten!!

Onderstaand een paar foto's om jullie even mee te laten genieten. De landschapsfoto's zijn gewoon gemaakt met mijn iPhone overigens, had geen zin om met twee camera's om mijn nek rond te wandelen. De foto's van de vogels zijn met mijn camera en 100-400mm lens gemaakt

Geniet maar mee:




De laatste foto is gemaakt langs één van de nieuwe natuurvriendelijke oevers, die recentelijk in de Amsterdamse Waterleidingduinen zijn aangelegd. Het loont beslist om er eens langs te wandelen. Ik ben heel benieuwd hoe de natuur zich hier gaat ontwikkelen.


De IJsvogeltjes vallen wel op, zo in het winterse landschap. Ik zag er behoorlijk veel op deze dag.



Een mooie Dodaars, meestal zijn ze me te snel af en duiken onder, maar deze bleef een tijdje heerlijk genieten van de zon. Ben blij met deze foto's.

Al vrij vroeg in de ochtend zag ik deze Wilde Zwaan, op een wat ongebruikelijke plek. De rest van de familie kwam ik elders tegen, maar die waren aan het slapen. Daarvan later hopelijk nog foto's.

30-11-2022

Workshop roofvogelfotografie

Alweer een paar maanden geleden heb ik een workshop roofvogel-fotografie gedaan, bij De Valk Roofvogels in Lunteren. Fotograaf Richard Verroen begeleidde de workshop. Natuurlijk ga ik in deze blog geen in's en out's over de workshop verklappen, als je graag meer wil weten raad ik je aan om ook zo'n workshop te volgen.

Maar ik wil natuurlijk wel een paar foto's laten zien die ik op deze ochtend heb gemaakt.



Als eerste mocht deze jonge Hop voor ons poseren. 



Deze Havik vond ik zelf een prachtig fotomodel, en door het zachte groene gras er omheen vind ik het ook goed geslaagde portretten.


Een prachtig Steenuiltje



Deze Laplanduil had helemaal geen zin om mee te werken. 
Wat een heerlijk koppie, ik vind die uitstraling zo geweldig.



En deze dan, een prachtige Sneeuwuil.


Giervalk, zelf dacht ik dat deze foto totaal mislukt was, maar dit heeft toch wel iets.


"Gewoon" een Buizerd



En dit zijn wel mijn favoriete foto's van de dag, deze prachtige Oehoe.


En met dit statieportret van de Oehoe sluit ik de fotogalerij af.

Natuurlijk kwamen er nog meer vogels voor de lens, en heb ik van alle vogels nog veel meer foto's. Zo'n ochtend fotograferen levert al snel duizend foto's op, een hele uitzoekerij. Vandaar dat het ook even heeft geduurd voordat ik dat voor elkaar had.