Lente met een blauw tintje

In maart ben ik met een fotomaatje een dagje naar het oosten van het land gereden. We waren beide al langer op zoek naar een goede plek om de "Blauwe" Heikikker te fotograferen. En eindelijk, we hebben zo'n plek gevonden en ons heerlijk vermaakt.

Even een actiefoto, dank aan Marry voor de foto.

Na een lange periode van kou waren de Heikikkers pas net tevoorschijn gekomen en nog niet op hun "allerblauwst". Maar ze genoten van de zon, die deze dag eens lekker warm scheen. Fijn voor de kikkers, en iets lastiger voor ons, tegen de zon in fotograferen was wel een beetje een uitdaging. De andere uitdaging waren de vele sprietjes in het water, het was soms wel mikken tussen alle obstakels door. Maar uiteindelijk waren we tevreden met de foto's.

Op bovenstaande foto's is mooi te zien hoeveel sprieten er in het water groeien. Het tegenlicht geeft wel mooie lichtbubbels in de foto's.

Deze twee proberen wat privacy te zoeken, maar helaas, toch betrapt.

Foto was al wat overbelicht, in de nabewerking een soort van high-key foto van gemaakt.

En deze probeert zich te verstoppen onder een omgevallen rietstengel.

Kijk 'm shinen in z'n sprookjesachtige omgeving.

En met dit portret wil ik de serie van de Heikikkers afsluiten.

De Blauwborst staat voor mij ook voor lente. Wat een mooi vogeltje vind ik dat. En zijn zang, die mag er ook zijn. In de Nieuwe Driemanspolder was een aantal Blauwborsten gespot, en op een mooie zonnige dag ben ik daar even heen gereden. Ze vinden was niet zo moeilijk, al vlak bij een parkeerplaats zag ik een paar andere fotografen staan. En het duurde niet lang of de eerste Blauwborst kwam wat omhoog uit het riet, om vervolgens in een topje te gaan zitten poseren, en zijn heerlijke voorjaarslied te zingen. Geniet maar mee van de foto's.

En opeens was 'ie er klaar mee en liet zich razendsnel tussen het riet zakken. Maar ik had nog net dit lucky shot, waar ik heel blij mee ben.