Zoals beloofd, voor de zomer nog een blog. Juni is nog wel niet om, maar ik ga binnenkort naar mijn zo geliefde Zwitserland (wie weet ook daarover een blog), dus ik ga nu wat foto's delen van wat er in de afgelopen maanden zoal op mijn fotografisch pad is gekomen.
En laat ik maar beginnen met HET hoogtepunt van de afgelopen tijd, het noorderlicht. Noorderlicht heb ik 2019 in Senja (Noord-Noorwegen) al fantastisch gezien. Maar..... noorderlicht in eigen land, tjsa, dat begon toch ook wel steeds hoger op mijn verlanglijstje te staan. Afgelopen winter al een paar pogingen gedaan met een klein beetje resultaat, maar begin mei sloegen alle aurora-apps dan echt op tilt, dus hoogste tijd om mijn camera te pakken en, samen met een paar vriendinnen, een serieuze poging te wagen. Ik kan eigenlijk nog steeds amper bevatten wat we die nacht gezien hebben, met het blote oog, in Nederland!! Gewoon bij mij om de hoek!
En echt, zelfs blauw, wat vrij bijzonder schijnt te zijn. Dit smaakt naar meer, ik hoop dat zich van 't najaar nog nieuwe kansen aandienen.
Tradities moet je in ere houden. Dus ook dit jaar ging op Hemelvaartdag mijn wekker om 5.00 uur. Dauwtrappen doe ik ieder jaar, en voor het tweede jaar op rij werd ik wel getracteerd op super mooie omstandigheden. Dan weet je wel weer waar je zo vroeg voor opstaat. Ik heb een heerlijk rondje door de Amsterdamse Waterleidingduinen gestruind. En daarna, ook traditie, bij Boshut Panneland een heerlijk gebakken eitje gegeten en koffie gedronken.
De afgelopen weken heb ik vaak een rondje gestruind in de Waterleidingduinen. Helaas waren er maar weinig vlinders. Deze Dromedaris, een nachtvlinder, leek van afstand eerder een dood blaadje wat om een grasspriet heen was gewaaid. Maar van dichtbij, kijk nou hoe mooi!
Afgelopen week vond ik deze mooie, verse Zuringspanner, en kijk wat een schutkleuren, zo tussen de Zuring. Het is dat 'ie bewoog, anders zou ik er zo voorbij gelopen zijn.
De rups van de Grote Beer (ook een nachtvlinder) was talrijk de afgelopen weken, je zag ze werkelijk tussen ieder takje of grassprietje. Ik blijf het een indrukwekkende verschijning vinden. Deze ging er even mooi voor zitten, boven op de Brandnetels.
En ook de Meikever zag je de afgelopen weken veel en overal. Deze foto is met mijn iPhone genomen, terwijl ik vrijwilligersdienst in de Amsterdamse Waterleidingduinen had. De Meikever zat op een takje en ik kon 'm zo mooi laten zien. Vooral de jongere bezoekers vonden het prachtig.
Ook deze twee foto's zijn met mijn iPhone genomen. Omdat ik met slecht weer van huis ging, had ik het meeste van mijn camera-apperatuur thuis gelaten. Dom, dat zie je maar weer, maar zo kon ik toch de mooie natuurvriendelijke oevers in de Waterleidingduinen vastleggen, met zo'n mooie Hollandse wolkenlucht er boven. Het verveelt nooit.
Wat ik ook mooi vind, is dat tussen het vele groen, hele stukken duin nu rood kleuren van de Zuring. Had het al een paar keer gezien tijdens mijn hardlooprondjes, en ben speciaal later terug gegaan voor een foto.
En de laatste foto uit de Waterleidingduinen. Het Vingerhoedskruid bloeit overal uitbundig, niet alleen hier trouwens, maar waar mijn man en ik in Nederland ook fietsten de afgelopen weken, je ziet het overal. Dit vond ik zelf wel een leuk plaatje, met een paar van die dode bomen er tussen.
En ook dit stond op mijn wensenlijstje, de Weidebeekjuffer. Die zie je hier bij ons in de duinen niet. Na Pinksteren reed ik richting Bunnik, parkeerde de auto bij Fort Rhijnauwen en maakte daar een heerlijke lange wandeling. En langs de Kromme rijn vlogen de Weidebeekjuffers me links en rechts om de oren. Helaas wilden ze niet erg met de vleugels open gaan zitten, maar zo hou ik nog wat te wensen over.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn verslagje en van mijn foto's. Ik heb ook nog een paar keer in een vogelhut gezeten. Daarover later meer. Eerst even op vakantie.
