Herfstfotografie Zwitserland - deel 1

Herfst, het is mijn favoriete seizoen. Ik hou van de frisse herfstgeuren en vooral van de mooie herfstkleuren. Als het dan ook nog in combinatie is met bergen, gezellige medefotografen en een heel fijn verblijf, dan is dat voor mij een echte vakantie.

Dit jaar koos ik voor het oostelijk deel van Zwitserland, Graubünden. Ofschoon ik vaak in Zwitserland ben geweest, kende ik dit deel van het land nauwelijks. Samen met een medereiziger reden we donderdag alvast tot in het zuiden van Duitsland. Na een overnachting en nog een stuk snelweg tot voorbij Zürich kon het fotograferen en genieten echt beginnen.

Onze eerste stop was bij Ruinaulta, ook wel Rheinschlucht. Vanaf een smal en bochtig weggetje heb je hier prachtig uitzicht over de rijn en de spoorlijn. 

De Rheinschluht is een 13 kilometer lange schlucht tussen staton Valendas-Sagogn en station Trin, ten zuiden van het (ski)gebied Flims-Laax-Falera. De Rijn slingert hier lang indrukwekkende kale rotswanden die zijn ontstaan door een aardverschuiving bij Flims bijna 10.000 jaar geleden. De Rätoromaanse naam voor Rheinschlucht is Ruinaulta, deze

naam kun je ook aantreffen op borden onderweg en op wandelkaarten.

Door de Rheinschlucht rijden de treinen van de Rhätische Bahn op het traject Chur-Disentis. Foto's van rode treinen in de Rheinschlucht vind je vaak terug op kalenders en ansichtkaarten.

Een blik omhoog leverde trouwens dit bijzondere uitzicht op, de mooie witte strepen in de lucht maken het beeld wel af.

Als we genoeg foto's hebben gemaakt rijden we verder richting Albulapass. Zo'n mooie rode Zwitserse trein op een viaduct op de foto zetten staat hoog op ons verlanglijstje. De parkeerplaats bij een paar viaducten is snel gevonden. En na een korte wandeling zien we wat we graag willen zien: een prachtig viaduct. Nu nog een trein!

Dat duurt gelukkig niet lang, en na een kwartiertje hebben we één van onze wensfoto's gemaakt. Hierna is het nog bijna twee uur rijden naar ons hotel in Ramosch. 

De volgende ochtend besluiten we richting S-charl te rijden en daar wat te gaan wandelen. Alleen al de weg er naar toe is een groot avontuur, asfalt met gaten, gravel, een steenstorting.

Vanuit het dorpje S-charl willen we eigenlijk een wat langere wandeling maken en besluiten de statieven en wat andere zaken in de auto te laten. Kort nadat we het dorpje doorgewandeld zijn, zien we een paar prachtige beekjes en watervallen. De verleiding is tè groot! Ik loop terug naar de auto en haal de statieven en filtersets weer op.

Aan het einde van de middag is dit het eindresultaat, ik ben er blij mee, al had ik graag nog wat meer herfsttinten in deze foto gezien. Maar goed, het was een hele lekkere dag en we gaan tevreden richting hotel.

In het hotel hebben we een tip gekregen voor een hele mooie wandeling op zondag. Maar helaas valt de regen in de ochtend

met bakken uit de lucht. We bedenken een alternatief dichter in de buurt van het dorp, en rijden met de auto in tien minuten naar het gehucht Vná. Daar aangekomen regent het niet alleen, maar de mist is zo dik dat we geen hand voor ogen zien. Er zijn grenzen, dit is echt geen fijn wandelweer, dus we rijden terug richting hotel.

Onderweg teryg zien we onder de mist uit deze burcht liggen. We kunnen het niet laten en stappen toch even uit voor een paar foto's. Terug in het hotel drinken we koffie en zetten de foto's van de afgelopen dagen op de laptop. Zo zitten we een poosje foto's te bekijken en te bewerken. Rond lunchtijd klaart het op, en we besluiten een nieuwe poging te wagen. Het is weliswaar grijs, maar droog. De wandeling is leuk maar niet heel spannend, en het landschap is hier wat minder indrukwekkend dan waar we gisteren waren.

Het enige wat echt mijn aandacht trok, waren deze boompjes die dapper groeien in een steenstorting, echte survivors.

In de avond ontmoeten we de andere deelnemers aan het "masterclass fotografie" gedeelte. Ik verheug me op mooie foto-lokaties en goede tips & tricks.

** Wordt vervolgd **